สงกรานต์นี้ หลายคนขอแค่ได้ไปเที่ยว … แต่บางคนเขาขอแค่ได้ “กลับบ้าน”

ถึงเถ้าแก่ที่ต้องปิดกิจการ ถึงพนักงานที่โดนลดเงินเดือน ถึงคนทำงานโรงแรมที่ต้องอยู่บ้าน ถึงนักบินที่ไม่มีเที่ยวให้บิน ถึงนักดนตรีที่โดนแคนเซิลงาน ถึงบริษัททัวร์ที่ต้องปิดตัวไป ถึงพ่อครัวที่ร้านให้พักงาน ถึงพ่อค้าแม่ค้าที่ค้าขายไม่ได้ ถึงชาวสวนที่ผลผลิตราคาของตก ถึงคนทำอีเว้นท์ที่ไม่มีงานเข้า ถึงฟรีแลนซ์ที่โดนเลื่อนจ่ายเช็ค ถึงผู้รับเหมาที่โดนยกเลิกงาน ถึงทุกคนที่ตกงาน ในขณะนี้ ถึงทุกคนที่หมดตัว ไม่เหลืออะไร และไม่ว่าใคร ที่ต้องเจอกับวิกฤตครั้งนี้ นี่จดหมายที่เขียนถึงคุณ จดหมายจากปลายเท้า ที่ส่งกำลังใจผ่านปลายเท้าไปถึงทุกคน ถึงแม้วิกฤตนี้จะยังไม่จบ ถึงแม้ไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นอีก เราก็อยากให้ทุกคนเชื่อ ว่าเราจะสู้ผ่านมันไปได้

ทุกวันนี้ เรารับรู้เรื่องราว ข่าวสารส่วนใหญ่จากโลกออนไลน์…… แต่เราตัดสินเรื่องราวนั้นจากอะไร? สื่อออนไลน์ เพจดัง หรือสิ่งที่แชร์ต่อๆ กันมาแล้วคำตัดสินถูกต้องหรือไม่? คลิปวีดีโอนี้อยากให้เราได้กลับมาทบทวน คำตัดสินนั้น อีกครั้ง